Afgelopen week, toen we de eerste avond op onze studentenvereniging hielden, liep er een jongen naar binnen. Hij keek wat om zich heen en besloot achteraan in een hoekje te gaan zitten. Nadat ik iedereen had begroet die ik nog kende van vorig jaar, stapte ik op hem af en begon een praatje. Ben vertelde dat hij hierheen was gestuurd door zijn ouders. Die vonden dat hij te weinig sociale contacten had en dat hij vereenzaamde op zijn kamer. Ik vroeg hem wat hij er zelf van vond? ‘Voel jij je eenzaam?’ Hij dacht even na en antwoordde; ik heb er zelf niet heel veel last van, maar ik merk wel dat ik feitelijk niet heel veel mensen ken.
Voor een introvert persoon als Ben, kan het ingewikkeld zijn om te functioneren in een snelle, direct reagerende harde wereld. Hij was al door zijn ouders naar diverse sociale activiteiten ‘gestuurd’, maar hijzelf werd daar niet heel gelukkig van. Eén op één gesprekken die ergens over gaan zijn fijn, maar dat gebeurt niet heel vaak.
Ben is hierin niet alleen, want 22% van de Nederlandse bevolking valt onder de categorie ‘introvert’. Vanwege het anders functioneren van een introvert brein. Verder verschillen ze wat betreft de hersengebieden waar de meeste activiteit te zien is. Bij introverte mensen is dat in de regio’s voor in het brein, die met leren en plannen te maken hebben, terwijl extraverten in vergelijking meer activiteit hebben in de zintuiglijke gebieden. Die zijn dus duidelijk meer met hun omgeving bezig, terwijl introverten meer in hun hoofd zitten. Het is bekend dat introverte mensen vaak minder goed begrepen worden en dat kan zelfs leiden tot (over)behandeling in de GGZ.
Ben probeerde tegemoet te komen aan de verwachtingen van anderen, door deel te nemen aan sociale activiteiten. Dat is niet verkeerd, want hierdoor leerde Ben beter om te gaan met extraverte mensen. Hij heeft zich inmiddels bij de studentenvereniging opgegeven voor het bedienen van de muziekinstallatie, een technische klus, die hij in zijn eentje kan doen, maar waar hij wel in contact staat met anderen. De veelkleurigheid in onze samenleving is ook onze kracht. Laten we die kracht gebruiken om met elkaar zacht te blijven in een harde wereld en zo Het verschil te maken in de samenleving.